Garagevondst anno 2013

Een unieke garagevondst gedaan, mede dankzij het 'ruime zicht' van een goede collega!

Het hoeft blijkbaar niet altijd het zuiden van Frankrijk te zijn, om nog goed bewaard gebleven
Citroens te vinden. Dit keer was het een garage in het département Aisne in de région Picardie.

Aangekomen bij de Citroengarage bleek de tijd stil te hebben gestaan. De krasse eigenaar was nog actief in de stoffige werkplaats. Blijkbaar niet meer veel bezig met Citroen: de dealer reclameborden had hij al van zijn garage gehaald en lagen in het hoge gras...

Het kleine mannetje in blauwe overal wees naar de hoek, waar de HY onder een flink pak stof stond. "Hoe lang staat ie er al?" vroeg ik. Hij veegde met zijn mouw een stuk schoon van de voorruit om de sticker van 'Taxes des automobiles' te kunnen lezen. "Kijk, sinds 1975" zei hij, lachend antwoordde ik "dat is mijn geboortejaar!".
Dus die HY staat hier sinds..... "oui oui, depuis 1975, ca fait 38 ans!"




De HY was van de lokale bakker die hem hier nieuw heeft gekocht in september 1973, maar heeft er slechts anderhalf jaar mee gereden. De oude man weet het nog precies, iets verderop heeft 'ie een betonpaal geramd. "Vandaar hier de schade", hij wijst naar de stijl waar de schuifdeur aansluit. Ja, die is flink geraakt...maar omdat hij maar 17.000 kilometer op de teller had, heb ik hem weg gezet, met de intentie hem op te knappen als ik met pensioen zou gaan. Maar goed, ik ben nu al 80, dus dat komt er niet meer van!
"En de schuifdeur?" vraag ik. Die ligt hier, in de bus, helemaal gaaf, ja, die is eruit geslingerd. En, wat blijkt? Nog helemaal gaaf!?

Ik kijk nog even in de grote lade van het dashboard, alle boekjes liggen daar nog in, gelukkig heeft er geen muis bij gezeten.. De onderhoudsbeurtjes staan er nog in, ondertekend door de man naast mij. Dit zijn wel unieke momenten!

Toen de bus, sinds 1975, weer naar buiten werd gedrukt, en het daglicht weer mocht zien: STOP jongens eerst een foto!





Al wegrijdend was het een dwarrelige stofpluim de eerste honderden meters door het dorp. Thuis aangekomen zat er nog steeds hardnekkig stof op.


Ik ga hem nog niet wassen voor op de foto, want deze houd ik lekker zelf!

19 meter HY!

In de maand maart van 2013 nog een opmerkelijke schuurvondst gedaan: 3 lange HY bussen in een grote loods in een buitenwijk van Dijon. De krasse oude baas Michel Sagot (83 jaar) ging nu toch maar eens opruimen omdat zijn gezondheid wat minder werd, en kleiner gaat wonen.

Via mijn Franse netwerk op het spoor gekomen van deze 3 verlengde HY bussen. Aangekomen op het adres zag ik de oude baas voor het raam zitten. Met behulp van zijn afstandbediening ging het grote blauwe ijzeren hek voor mij open. Na een klop op de houten deur, en een "entrez" ging ik de trap op. En kwam zo bij het grote raam waar ik hem had zien zitten. Hij bleek in een rolstoel te zitten en zwaar diabeet. Hij vertelde dat hij een verhuisbedrijf had gehad en daarvoor de verlengde en verhoogde uitvoeringen dienst hadden gedaan.

Als je mijn rolstoel naar beneden tilt, en mij helpt, kunnen we naar de loods beneden. Even later waren we beneden, Michel weer in zijn "chaise roulante" met dekentje over de benen...

Eenmaal in de loods kwam een grote verzameling oude spullen tevoorschijn, waar precies op rolstoel-breedte een pad doorheen slingerde. En daar langs de zijkant stond 19 meter HY: onder het stof en geheel ingepakt met blikken, oude reclame borden, fietsen en dozen. De bussen waren niet toegankelijk. ‘En? Wil je ze kopen’? ‘Eh ja, maar ik kan niet zien wat ik koop!’. Maar goed, als handelaar moet je wel eens wat riskeren... Twee keer handje klap en "Vendu"!

Binnen een half uur na aankomst was de jas uit, de werkhandschoenen aan en aan het werk. Voor assistentie werd de buurman opgetrommeld. De HY's bleken ook nog helemaal volgepakt te zitten met oud ijzer, en weet ik wat allemaal. Ja er kan heel wat in een HY van 6 meter….

Monsieur Sagot ging er mooi voor zitten en herkende bijna alles wat eruit kwam. We vonden nog een rolstoel. Ook een pion werd gevonden: "werk in uitvoering", die hebben we er ook bij gezet. De oude kon de humor wel waarderen!

Een van de  HY’s naar buiten getrokken, en er lag een goed pak stof op. Wat wil je: sinds 1980 (!) in de hoek gezet. Goed, deze 1972 'er S.A.P.A op de kar. De week erna de andere 2 : 1962'er van 6.5 meter en een zeer bijzondere verlengde H uit 1950, ook 6 meter lang en verhoogd. Voor zover mij bekend voor dit bouwjaar (1950) het enige exemplaar in deze uitvoering!

De 1950'er heeft nog de reclame van het verhuisbedrijf van Monsieur Michel Sagot, die later als Camper werd gebruikt,  Het kenteken heeft 17 op het eind, de Charente-Maritime. Michel bleek een tweede huis op île de Ré te hebben gehad. Destijds was er nog wegenbelasting, alleen niet voor eiland bewoners, vandaar deze slimme keuze van de oude patriot!

HY van Le Marchand

Ik was al sinds lange tijd opzoek naar een originele verlengde HY.
Op internet las ik in 2004 een advertentie waarbij een verlengde HY model S.A.P.A. werd aangeboden, zonder foto's. De adverteerder bleek een garagehouder te zijn. De foto's kwamen niet per mail, maar per post, aangezien hij geen digitale camera had. Als je de bus niet wilt, dan stuur je de foto's maar terug, zei hij!

Toen ik het envelopje per post kreeg, en snel opende, was het gelijk: yes, dit zoek ik! En het bleek ook nog een een verhoogde te zijn. Wielbasis verlengd met een meter, achter de wielen 60 cm en dan nog eens verhoogd met 50 cm! Alles origineel à fabriek door S.A.P.A (Société Anonyme Parissiene Autombiles). Dus geen eigen werk zoals vele "Kenners" menen te weten (-;

Ik heb de man gebeld: morgen ben ik bij je en ik neem hem voor de prijs.
Mijn schoonvader wilde met me mee, en samen aan de lange tocht begonnen.
Aangekomen in het plaatsje Gimont in de Gers (dep. 32), zo'n 1300 kilometer rijden,  hebben we de garage opgezocht. De HY bleek echter bij hem thuis te staan. We moesten dus nog even geduld hebben totdat hij de garage ging sluiten.

Na 17.00 achter zijn Ford pick-up aan, de garagehouder -met kalend hoofd en toch nog een paardestaart- bleek helemaal "fou" te zijn van Amerikaanse auto's. Getuige zijn complete inrichting van zijn huis met indianen en emaille reclameborden. Zelfs zijn Ford had een dromenvanger aan de achteruitkijkspiegel, slangenkop van chroom op de versnellingspook en deurvergrendelingskopjes, ingelegd met rode steentjes als oogjes.
Jaja, sommige details vergeet je nooit....Erg grappig om dit aan te treffen in chauvinistisch Frankrijk.

Hij nam ons mee achter zijn huis waar een grote "grange" stond, met daaronder De HY uit 1972. Supervondst! Alles origineel, boekjes in de dashbord lade, en een stuk bruin karton waar al het onderhoud netjes op was geschreven. De kilometerstand bleek 144.648 te zijn, voor het laatst gereden in 1992. Op dat moment dus al 12 jaar niet meer de weg op geweest. 
Op de zijflanken van deze 'kolos' stond "Monsieur Meuble Trouette et Fils Fleurance", in de kleuren rood, zwart en wit.

De ribbelplaten bleken uit 1 stuk te zijn van 4 meter lengte, dus geen lasnaden! De achterklep was ook verhoogd, met een lange verticale achterruit. Dakdrager van 'Old' en een trapje achterop. Binnen in de laadruimte zaten hardhouten latjes langs de wanden, gemonteerd om de meubels die destijds getransporteerd werden vast te zetten, 
dit heeft dus voorkomen dat de lading niet is gaan schuiven en geen deuken van binnenuit heeft veroorzaakt.

Superblij met deze bus (zijn we natuurlijk nog steeds) werden we uitgenodigd om te blijven eten, zijn vrouw had die dag 2 eenden bij een plaatselijke boer gekocht en geheel bereid met ui en knoflook met gebakken aardappelen. Een compleet 3-gangen diner, en we konden ook nog blijven slapen! Het was dan wel een klein twijfelaartje op de kamer. "Nou" zei mijn schoonvader "ik slaap wel in de bus!".






De volgende dag hebben we de HY geladen. Voor de zekerheid had ik de dakdrager er maar afgehaald, ik zat al tegen de 4 meter hoogte toen de HY op de aanhanger stond...





Terug hadden we veel bekijks, 's avonds laat nog Parijs door en ergens boven Parijs op een parkeerplaats tussen de "Supertruckers" geslapen.


Ik ben die nacht in de stoffige HY gaan liggen, prinsheerlijk en koning te rijk.

De HY is nu het boegbeeld voor Le Marchand