Beste lezers,
Onlangs kwam ik een HY tegen in departement de Lot. Met verkoopklep, een mooi exemplaar. Meteen gebeld en een afspraak gemaakt. Dit betekende: tandenborstel en euro's pakken en een nieuw avontuur tegemoet.
Aangekomen op het adres wordt ik zeer hartelijk ontvangen (zoals eigenlijk vrijwel altijd in het Franse). Na wat gekeuvel in het Frans rijden we in de auto van de eigenaar naar de stalling van zijn HY. Hond Meiko was ook mee in de Renault Espace. Ik vroeg zijn baasje of het een mannetje of een vrouwtje was. Hij zei "zijn kloten zijn eraf, het is nu een 'Travolo' !". Lachend reden we verder door het Franse landschap en monsieur steekt een sigaretje op (opvallend genoeg zie ik weinig Fransmannen sjekkies draaien).
Na heel wat geslinger door het mooie landschap zijn we er, en ben ik mijn richtingsgevoel ondertussen helemaal kwijt. We stappen uit en klop eerst mijn broek maar eens goed af, wat kan een kortharige Jack Russel toch haren! Het beest zat alweer achter een muis aan, en ik achter een HY.Deur van de schuur gaat open. Niks op slot, alles op vertrouwen. En daar stond de HY met verkoopklep, gezellig tussen een paar andere eenden (niet te koop) en een porsche. En natuurlijk niet te vergeten, heel veel Franse zut. Ze bewaren echt alles die Fransen, het is niet te geloven.
Over de prijs zijn we snel uit. De prijs is vast, zo verzekerde hij me stellig. En als een Fransman dat zegt, nou, dan kan je het soms maar beter niet eens proberen. Kans is groot dat de tegenpartij zich zo beledigd voelt dat er geen deal meer wordt gesloten..
Op de terugweg naar la maison wordt ik uitgenodigd om te blijven eten. Volontiers! is mijn antwoord. Na een kennismaking met zijn vrouw en een lange zit om het fotoalbum door te nemen van zijn 60ste verjaardag. Compleet met uitleg wie-is-wie en hoe en wat. Mmmm, niet bijster interessant zou je zeggen, maar voor je Frans is het weer bijzonder nuttig.
Het voorgeschotelde 5 gangen diner was heerlijk! Van olijven naar eendenpate met petits -pois (erwtjes) en kaas, toeterij en koffie. Uiteraard tijdens het diner enkele glazen rode wijn genuttigd, dus van rijden was geen sprake meer. Ik vond een prima slaapplek 100 meter verderop (parkeerplaats Intermarche). Daar het convoi geparkeerd om te genieten van mijn nachtrust in mijn eigen dubbele-cabine, wetende dat je de volgende ochtend een eerste aanblik krijgt van een HY door je achterruit.
PS: deze HY met verkoopklep is, nog voordat deze uitgebreid op mijn site terecht is gekomen, reeds verkocht...
